Wat moet een mens doen om aan deze druilerige dagen te ontsnappen? Een teletijdmachine in elkaar flansen of verstrooiing zoeken. Eens goed lachen, doet ook al wonderen. Want kijk eens aan! Netflix barst van de geniale komedies. En waarom zou je met de zoekfunctie worstelen, als je hier al doodleuk de beste beschikbare dijenkletsers op een zilveren schaaltje gepresenteerd krijgt? Welaan dan!
Monty Pythons doldwaze Britse satire
De doldwaze satirische sketches van John Cleese en zijn gortdroge kornuiten zijn goed vertegenwoordigd met vier seizoenen van het legendarische ‘Monty Python’s Flying Circus’ (1969-1974). De filmcatalogus oogt iets schraler. Maar ‘always look on the bright side of life’! Want met ‘Monty Python and the Holy Grail’ (1975) en ‘Monty Python’s Life of Brian’ (1979) haal je wel meteen de twee beste films van het Britse humoristisch collectief binnen.
De fijnproevershumor van The Coen Brothers
Sinds Joel en Ethan Coen in 1984 debuteerde met de voor een prikje gedraaide neo noir ‘Blood Simple’ is er veel gebeurd. De toen nog nobele onbekende Frances McDormand heeft inmiddels vier (!) Oscars op haar nachtkastje staan. Haar regisserende wederhelft Joel en zijn drie jaar jongere broer Ethan hebben anders ook niet slecht geboerd. ‘No Country For Old Man’ (2007) leverde de broers de Academy Awards voor ‘Beste Film’, ‘Regie’, ‘Niet-oorspronkelijk scenario’ en ‘Mannelijke Bijrol’ (die was uiteraard voor de bijzonder creepy booswicht Anton Chigurh die Javier Bardem met zijn potsierlijk bloempotkapsel neerzette).
Zwarte westerns
Naast deze gelauwerde Cormac McCarthy-verfilming, zijn The Coen Brothers op Netflix vertegenwoordigd met de zwarte westernkomedies ‘The Ballad of Buster Scruggs’ (2018) en ‘True Grit’ (2013). Let in die remake van de gelijknamige John Wayne-klassieker uit 1969 goed op dat kleine opdondertje dat Jeff Bridges’ norse U.S. Marshal-personage zenuwen bewerkt als een verbale slijpschijf. Hailee Steinfeld haalde het van 15.000 meisjes in de castingrondes. Steinfelds langspeelfilmdebuut leverde de toen 13-jarige ‘Bumblebee’-ster meteen een Oscarnominatie voor ‘Beste Actrice in een Bijrol’ op.
‘The Big Lebowski’
Voor Jeff Bridges was het al de tweede samenwerking met het regieduo. ‘The Big Lebowski’ (1998) oogstte in zijn verschijningsjaar gemengde kritieken. Bekakte filmcritici zijn voor geen haar te vertrouwen. Het absurde avontuur van ‘The Dude’ die verhaal komt halen bij pornokoning Jackie Treehorn voor zijn ondergeplast favoriete tapijt geniet vandaag cultstatus. Van eerherstel gesproken!
‘O Brother, Where Art Thou?’
En wat is dat gekke gerammel daar? George Clooney, John Turturro en Tim Blake Nelson die gestalte geven aan drie geketende mafkezen die pikhouweel en gevangenisketting inruilen voor een dolle zoektocht naar een gestolen buit met een prijskaartje van 1,2 miljoen dollar. Clooney schittert als de onnavolgbare mooiprater Ulysses Everett McGill in deze losjes op Homerus oerklassieker ‘De Odyssee’ gebaseerde ‘O Brother, Where Art Thou?’ (2000).
De meesterlijke soundtrack krijg je er gratis en voor niets bij. De door T Bone Burnett verzorgde filmmuziek (met o.a. het heerlijke ‘I Am Man of Constant Sorrow’) sleet in Amerika alleen al meer dan acht miljoen exemplaren en won als tweede soundtrack ooit de Grammy Award voor ‘Album of the Year’ in 2002.
De alomtegenwoordige Judd Apatow
Geen man heeft afgelopen 25 jaar zoveel betekend voor het commerciële komediegenre als Judd Apatow. De New Yorker is dan ook alomtegenwoordig in het Netflix-aanbod. Van de sardonische en fors onderschatte Jim Carrey-onemanshow ‘The Cable Guy’ (1996), het pijnlijk hilarische ‘The 40-Year-Old-Virgin’ (2005), de Seth Rogen homerun ‘Knocked Up’ (2007), het meesterlijke highschoolvehikel ‘Superbad’ (2007), het geniale door Kristen Wiig en Annie Mumolo bedachte ‘Bridesmaids (2011) tot ‘This is 40’ (2012): je hebt ze maar voor het oprapen in de goedgevulde Netflix-grabbelton.
Apatow Productions
Als je afgelopen jaren tijdens een film over de grond rolde van het lachen als een krolse pandabeer in volle paartijd kan je er donders op zeggen dat Judd Apatow een vinger in de pap te brokken had als regisseur, scenarist of producent. Of soms zelf een hele hand, want de multifunctionele eindbaas van het bijzonder lucratief filmbedrijfje ‘Apatow Productions’ neemt geregeld alle drie edele filmtaken op zich.
En ondertussen klust de workaholic ook bij als wederhelft van actrice Leslie Mann en stand-upcomedian. Wat hij daarvan bakt, zie je in de Netflix-productie ‘Jude Apatow: The Return’ (2017), waar hij na een kwarteeuw pauze voor het eerst weer op de planken kruipt.
